اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر حل مساله اجتماعی و رفتار سازشی دانش آموزان کم شنوا []

مقدمه: در این پژوهش اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر مهارت حل مسأله اجتماعی و رفتار سازشی دانش آموزان دخترکم شنوا 11-9 ساله مقطع ابتدایی شهر اصفهان در سال 1391 مورد بررسی واقع شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی (با طرح پیش آزمون- پس آزمون) بود. جامعه آماری شامل 30 دانش آموز دختر کم شنوای 11-9 مقطع ابتدایی شهر اصفهان در سال1391 بود و این 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (15) نفر و کنترل (15) نفر قرار گرفتند. سپس آموزش هوش هیجانی در طی 10 جلسه به گروه آزمایش ارائه شد. جهت جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه های آزمون هوش ریون، حل مسأله اجتماعی اردلی و آشر و مقیاس رشد اجتماعی واینلند استفاده گردید. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از تحلیل مانکوا انجام شد. یافته ها: گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری در مولفه های مهارت حل مسأله اجتماعی (001/0 p) و رفتار سازشی (001/0 p) داشت. نتیجه گیری: با توجه به مولفه های هوش هیجانی، آموزش هوش هیجانی به دانش آموزان کم شنوا منجر به افزایش مهارت حل مسأله اجتماعی و رفتار سازشی آنان گردید. ارتقای مهارت حل مسأله اجتماعی و رفتار سازشی بهبود سلامت روانی- اجتماعی و افزایش روابط اجتماعی دانش آموزان کم شنوا را به همراه دارد. واژه های کلیدی: هوش هیجانی، حل مسأله اجتماعی، رفتار سازشی، کم شنوا